|
14 sep 2021 Het verhaal
Na een slechte nacht worden we hééél vroeg wakker, en besluiten dan ook maar om vroeg naar de vulkaan te gaan.
Om 08:00 beginnen we aan de wandeling naar boven, maar wind, hagel en regen maken er geen plezierreisje van. Als het beneden stevig waait, dan stormt het boven, we zitten uiteindelijk op 300 meter, en hebben de stokken soms nodig om ons overeind te houden. Vanwege het tijdstip zijn we vrijwel de enige, en wat een verschil met de terugweg, als net twee busladingen met 'onverlaten' losgelaten zijn. De krater heeft een polsslag van 7-8 minuten, waarbij hij in korte tijd lava tot hoog boven de kraterrand omhoog gooit. Toch wel een èèèrg mooi gezicht om dit te zien, ondanks dat we geen lavestromen zien. De terugreis is nog zwaarder dan de heenreis. we moeten er de hele route op bedacht zijn, dat we niet uitglijden en een smak maken. Die smak bewaart Marlies voor tien meter van de auto vandaan, waarbij ze bij een struikeling niet meer bij machte is om haar evenwicht te bewaren. Een geschaafde en dikke knie is het gevolg. Ikzelf kan me niet herinneren dat iz zóóó moe geweest ben, MAAR!!! we hebben het toch maar gedaan. 's Middags gaan we, ondanks dat we lichtelijk uitgewoond zijn, toch nog even een stukje rijden naar Brimketill en GunnuHver, respectievelijk een plek, waar bij veel wind de golven prachtig op de kust kapot slaan, en een hete bronnengebied. Omdat we daarna te moe zijn om te koken.... gaan we maar voor de hamburgen bij hetzelfde restaurant van gisteren.... |