6 sep 2016   Het verhaal De foto's

Ondanks de voorspelling, dat het vandaag beduidend minder weer zou zijn, ziet het er droog en op zich goed uit, en gaan we bijtijds op pad, maar niet voordat we geconstateerd hebben dat de hotpot als door een wonder warm is geworden, dus die gaat vanavond gebruikt worden.....

We vertrekken naar Hraunfossen en Barnafoss, altijd weer de moeite waard om even langs te gaan, en per slot van rekening is het voor Marlies de eerste keer.
Wat mij opvalt is de extreem lage waterstand bij de Barnafoss, waardoor er weinig "Foss" te zien is. Thuis maar eens even vergelijken met foto's van een vorige keer.

Via Kaldidalur rijden we naar het zuiden, eerst door de wolken op het hoogste punt, en uiteindelijk in heerlijke zon daar voorbij.
Onderweg passeren we een aantal hardlopers die met de moed der wanhoop (in ieder geval een aantal van hen) een plek te bereiken waar twee bussen staan en een paar finishvlaggen. Gelukkig kunnen ze dus de bus gebruiken om terug te rijden naar het startpunt..
Bij Thingvellir rijden we gelijk door naar de parkeerplaats bij de Oxararfoss. Wàààt een heerlijk weer tijdens de korte (750m) wandeling naar de waterval.
Ook hier is de hoeveelheid water nog geen kwart van wat ik eerder heb gezien. Steeds meer komen we houten vlonders en afzettingen tegen, kennelijk om de grote aanwas van toeristen in goede banan te leiden.
Heerlijk om hier te zitten, wat meegebrachte eet- en drinkwaren te nuttigen, en de stroom van mensen te bekijken. Nog nooit zoveel selfies zien maken op een plek als dit...

De grootste afknapper voor mij is wel de betaalde parkeerterrein en dito toiletten bij het toeristencentrum van Thingvellir, voor een blik over het meer en een wandeling door de kloof. De wandeling door de hoofdkloof heeft na een bezoek aan de waterval voor ons geen meerwaarde.

Goed, "snel" op weg naar Geysir en Gullfoss, de musts voor Marlies, maar ook ik sta bij de Geysir weer enthousiast mee te fotograferen. Het is hier bewolkt, en al 16;00 uur, dus het licht is niet meer zo overvloedig aanwezig.

Gullfoss ligt er zonovergoten bij en ik loop voor het eerst sinds lang door naar het plateau aan de top van de waterval; wat een partij mensen hier, maar we lopen helemaal door naar een "stilte"plekje en zitten daar even te genieten van het bulderen watergeweld om ons heen. De waterval doet zijn naam eer aan, regenbogen alom.....

We moeten ons losscheuren van deze plek en wandelen rustig naar de auto, vol met indrukken....

Het is nu 18:00 uur, en de kortste weg naar huis gaat via de F338, een verbindingsweg tussen de Kjolur en de Kaldidalur. Een achtbaan is het, maar onze Landcruiser neemt moeiteloos alle bochten en kuilen, in mijn gedachten voel ik mij een rallycoureur, en hoor ik Marlies de aanwijzigen roepen: scherpe linkerbocht 100 meter, direct daarachter scherpe rechterbocht..........

Weer zijn wij pas bij donker thuis, maar nu wacht ons de hotpot als beloning voor de inspanningen vandaag.