2 okt 2025   Het verhaal DE FOTO'S

Soms kan een dag zo anders beginnen dan een andere.
Na twee dagen brak en ziek sta ik vanmorgen op als ‘herboren’.

We zijn heel vroeg wakker, maar dat is standaard, dus we moeten het even uithouden tot ontbijt-tijd, nou ja, zeg maar gewoon tot 07:00 uur.

Hongerig (want dat gevoel is terug) piepen we het twee dagen oude brood op in het broodrooster.
Oh, wat zouden we weer een keer vers brood willen eten.

Op ons gemak maken we ons gereed voor het dagje uit, wat ons voert naar de meest oostelijke punt van het eiland, waar wij gisteren de meest westelijke punt bezochten.

Om 09:00 vragen we maar even aan de receptie of er ergens vers brood te koop is. Nou, als we een kwartiertje wachten, staat de bakker voor de deur, die zo van de broodfabriek af komt rijden.
Vaak is het brood nog warm
Verbijsterd/verbaasd/verrast/verheugd (evt. doorhalen wat niet van toepassing is) zien wij even later de deur van de bestelauto open gaan, en daar worden wij héééél blij van…….
Zes grote kadetten (kadetjes past niet) en een chocoladecroissant later zijn we 3.75 eur armer, maar een heerlijk gevoel rijker.
Ik weet wel, dat we morgen pas om 09:15 ontbijten.

We vertrekken rond 09:30 en rijden op ons gemak langs de kust.
Daar waar mogelijk stoppen we bij een miradouro, een uitkijkplek.
De tweede helft van de rit voert hoog door de heuvels/bergen, waar we verdwijnen in de mist.
Harder dan 30-40 Km/u kunnen we niet rijden, maar dat is niet zoveel langzamer dan normaal, want alles gaat hier op de Azoren steil omhoog of omlaag, en veel harder dan 50 Km/u trekt de Opel Corsa niet; Meestal rijden we in de tweede versnelling.

De miradouro’s die we tegenkomen zijn onbruikbaar, tenzij we foto’s van de mist willen maken.

Uiteindelijk komen we aan in Vila do Topo, een beetje onzichtbaar dorpje aan het einde van het eiland.
We dalen af naar de waterkant, maken uiteraard enige foto's en stuiten op een toch wel erg afgelegen restaurantje. Maar dat weerhoudt ons er niet van omeven naar binnen te gaan.
Goed gevuld met steak, frietjes en salades (en een bizar koude cola) verlaten we het etablissement en gaan op ons gemak terug.
De mist maakt het ons nog een stuk lastig, maar de zon heeft zijn werk al voor een gedeelte gedaan (zijn werk? Ja, verdrijven van de mist.)

Terug in Ons Dorp doen we nog een paar kleine boodschappen, waarna we op de kamer onze middagrust proberen te pakken, maar dat gaat hem niet worden, dus zakken we af naar de serre.
------------
Ontdekking

Ik heb wat ontdekt.... Na zoveel jaar de vakanties op IJsland te hebben gevierd, is deze vakantie totáááál anders.
Was het op IJsland rijden van POI naar POI (voor wie het vergeten was: Point of Interest), en lange dagen, hebben we hier veel kortere reisdagen met weinig POI's (eigen keuze), waardoor we vroeg in de middag ons lekker kunnen ontspannen met uitzicht op zee vanuit de serre.
EN WE VINDEN HET HEERLIJK... een serene rust daalt dan over ons.
----------

We ontmoeten een belgisch echtpaar, die hier ook via Voja Travel zijn, en horen een paar punten, waar we morgen heen kunnen. Goede tips!!

Het is bijna tijd voor avondeten, dus na het eten weer verder. O ja, de foto's staan er al op.

Het is inmiddels 21:17, ergens buiten is een feestje, wij hebben een heerlijke avond afgesloten in de serre, en we zijn moe maar voldaan... Tot morgen..