Gesorteerd op | ||||
---|---|---|---|---|
naam | type/naam | laatste uitb. |
||
Askja | Strato | 1961 | ||
Bárdarbunga | Strato | 2014 | ||
Brennisteinsfjöll | Kraterrij | 1341 ± 1 jr. | ||
Esjufjöll | Strato | 1927 | ||
Eyjafjöll | Strato | 2010 | ||
Fagradalsfjall | Schild | 2021 | ||
Fremrinamur | Strato | 800 BC ± 300 jr. | ||
Grímsnes | Kraterrij | 3500 BC | ||
Grímsvötn (= Laki) | Caldera | 2011 | ||
Hekla | Strato | 2000 | ||
Hengill | Kraterrij | 90 ± 100 jr. | ||
Hofsjökull | Subglaciaal | Onbekend | ||
Katla | Subglaciaal | 1918 | ||
Kerlingarfjöll | Strato | Onbekend | ||
Kolbeinsey Ridge | Onderzees | 1755 | ||
Krafla | Caldera | 1984 | ||
Krísuvík | Kraterrij | 2022 | ||
Kverkfjöll | Strato | 1968 | ||
Langjökull | Strato | 925 ± 25 jr. | ||
Ljósufjöll | Spleet | 960 ± 10 jr. | ||
Loki-Fögrufjöll | Subglaciaal | 1910 | ||
Lysuhóll | Pyroclastisch | Onbekend | ||
Meradalir | Spleet | 2022 | ||
Öraefajökull | Strato | 1728 | ||
Prestahnukur | Subglaciaal | 7550 BC ± 500 jr. | ||
Reykjanes | Kraterrij | 1227 | ||
Reykjaneshryggur | Onderzees | 1970 | ||
Snaefellsjökull | Strato | 200 ± 150 jr. | ||
Stóra Skógfell | Spleet | 2024 | ||
Theistareykjarbunga | Schild | 750 BC ± 100 jr. | ||
Tindfjallajökull | Strato | Onbekend | ||
Tjörnes breukzone | Onderzees | 1868 | ||
Torfajökull | Strato | 1477 | ||
Tungnafellsjökull | Strato | Onbekend | ||
Vatnafjöll | Spleet | 750 ± 50 jr. | ||
Vestmannaeyjar | Onderzees | 1973 |
|
Een van IJslands belangrijkste en actiefste vulkanen, de Hekla, ligt aan het zuidelijk gedeelte van de oostelijke breukzone.
Hekla vormt een verbinding tussen de twee breukzones, en heeft altijd een andere soort lava geproduceerd dan de overige breukzone-vulkanen. Over de vulkaan loopt een scheur van 5.5 Km, de Heklugjá, welke vaak over de gehele lengte actief is tijdens grote uitbarstingen. Herhaaldelijke uitbarstingen langs deze breuk zijn verantwoordelijk voor Hekla’s uitgerekte profiel, wat loopt van ONO naar WZW. Regelmatige grote explosieve uitbarstingen gedurende de historie van IJsland hebben gezorgd voor veel as over heel IJsland. Dit leverde waardevolle gegevens op over tijden van uitbarstingen van andere vulkanen. De as van de Hekla is meestal rijk aan fluorides, en daarom zeer giftig voor grazende dieren. Uitgebreide uitbarstingen vanaf 1104 n. Chr. bedekken grote delen van de flanken van de vulkaan. |