|
24 jun 2024 Het verhaal
Vandaag gaan we naar de orca's (...............), dus leggen we even een bodempje in de vorm van een uitsmijter.
Om 08:15 rijden we naar Olafsvík, de boot vertrekt om 10:00, maar we moeten ons een half uur van tevoren melden. Zo gezegd, zo gedaan, en waren we bij aankomst de eersten, rond half tien is het al aardig druk, en als de overalls zijn uitgereikt en aangetrokken, staan er toch al gauw zo'n 50 man/vrouw op de kade. Onderweg naar Olafsvík regent het regelmatig, maar eenmaal aangekomen is het droog en zal het ook droog blijven gedurende de vaart. We gaan aan boord en zoeken (en vinden) een plekje bij de voorplecht, wat niet zóóó moeilijk is als we de eerste twee zijn die opstappen. De boot kiest op tijd het ruime sop, en het grote uitkijken begint. We hebben zelfs een scheepshond die met ons mee zoekt. Twee uur lang staat iedereen te kijken en te zoeken, maar alles wat we zien... GEEN orca's, walvissen of dolfijnen. De zee is ruw, en we hebben beide handen nodig om ons te verankeren aan de reling. Als na twee uur niets gezien is, vangen we de thuisreis weer aan... Bij aankomst zijn we drie uur weggeweest. Zodra we de overalls kwijt zijn, zoeken we eerst een warme plek in de vorm van een cafetaria, waar we ons te goed doen aan troost-eten, zoals daar zijn de frieten en de kipnuggets (NEE, geen M, maar iets van veel betere kwaliteit). Na het eten rijden we op ons gemak terug naar huis en maken een paar stops bij wat watervallen. Uiteindelijk is het toch ruim na 16:00 als we in ons huisje aankomen. Vandaag dus een bijzonder klein aantal foto's.. Als wij 's avonds na het eten even uitbuiken op de bank, is er aan de "eindeloze" rij regenbuien nog geen einde gekomen, en gezien de weersomstandigheden zal dat de nacht en morgen nog wel even doorgaan. De afwisseling van zon en regen levert wel mooie foto's op...... hmmmm ... valt dan eigenlijk achteraf wel weer een beetje tegen. |